Met de (back) packjesboot

We zijn gearriveerd in Langkawi!
Het laatste stukje van onze vakantie in Maleisië is aangebroken, maar voor het zover was hadden we gisteren nog een dag in George Town die we, net als elk andere toerist, gingen bekijken d.m.v een hop-on hop-off bus. Lekker makkelijk dus.....
George Town had toen Sjaak en ik er waren niet veel hoogbouw, maar dat is aardig veranderd, nu is er geen laagbouw meer, maar staan er gigantisch grote hotels, winkelcentra en koopflats.
Gelukkig zijn er nog wel dingen bewaard gebleven in het oude centrum. Één van die dingen is de Chinese wijk, die door de UNESCO als erfgoed wordt beschouwd. Het was erg leuk om daar doorheen te lopen, zeker ook omdat daar hele leuke muurschildering van Chinese gerechten op de muur stonden. Zie de foto's....
Verder heb dan nog de Clan people, dit zijn Chinezen die boven het water op steigers wonen, zodat ze geen grondbelasting hoeven te betalen. Er was wel een ding wat ons de hele tijd parten speelde: het was bloedheet! Als zelfs de menselijke thermometer Elles begint te klagen is het echt erg.
Maar we zijn de dag toch wel aardig doorgekomen met een tempeltje hier en een stukje geschiedenis daar.
We hadden de intentie om 's avonds bij een Thais restaurant te gaan eten, maar zijn niet verder gekomen dan 30 meter binnen het gebouw. Dat hat te maken met het feit dat over die 30 meter er allemaal aquariums waren waarin het potentiële eten in rondzwom en dit ontnam ons gelijk de (eet)lust om daar wat te nemen. Ja, je leest het goed, ook Elles had haar eetlust weer terug! ( maar géén Thais dus).
Het werd dus weer het hotel-restaurant.
Vandaag vroeg op want we moesten met de ferryboot vanaf Penang naar Langkawi. Er is helaas geen foto van, maar volgens mij gingen we met de Maleise versie van de "NOGNOOITVERGANIA 2", althans zo leek het schip in eerste aanblik voor we aan boord stapten. De overtocht duurde 3 koude uren want de airco aan boord stond op standje diepvries en de pech was dat wij niet bij onze truien konden. De rest van de passagiers wel, want de backpackers konden makkelijker bij hun truien, sweaters, vestjes, dus die hadden het niet koud. Terwijl dus het humeur van Elles evenredig met de temperatuur zakte, zijn we in 3 uur overgestoken en waren we blij dat we weer aan land kwamen.
Nu zitten we dus in het Berjaya Rainforest Resort met een bungalowtje wat midden in het bos staat en toch dicht bij de zee is. Het leuke is ook nog dat de apen werkelijk pal voor je neus rondbavianen en zo af en toe eens richting je balkonnetje komen als ze zich uit een boom laten zakken. De komende dagen wordt het niks doen behalve in het zonnetje liggen, dus morgen (mogelijk) geen verslag, behalve als de apen onze camera pikken en er selfies mee gaan maken......