Shaken, not stirred

Eigenlijk is dit alweer de laatste dag op het schiereiland van Maleisië geweest. Vanaf vandaag zitten we alleen maar op eilanden.
Onze nacht en dag was er eentje die het beste kan worden samengevat als: veel zitten.
Dat vele zitten, hetzij op de knieën met het hoofd in de wc pot of zitten op diezelfde pot, gold voor Elles die na het eten van een broodje niet helemaal lekker werd. Duidelijk een gevalletje voedselvergiftiging. (Wel apart dat zij het nu was, normaal ben ik het). Ja, het was een onrustige nacht dus.
Gelukkig was zij na 14 uur slaap, 4 loperamynetabletten (vreemde naam trouwens voor anti-diarree tabletten, het moet het lopen toch stoppen?) en een paar droge boterhammen genoeg opgeknapt om aan het andere zitten te beginnen: de laatste 300 km naar het eiland Penang.
Natuurlijk moesten we onderweg nog wel stoppen bij een paar interessante dingen. Zo waren we bij een tempel die op een speciale plek lag en eigendom was van een Chinese familie. Bijzonder apart was namelijk dat het ook in een grot was, maar dat achter die grot een heel rustig parkje was. (op de apen en de schreeuwende chinese kinderen na....).
Ook werd er nog een bezoek gebracht aan een moskee (speciaal voor mij geloof ik). We moeten zeggen, een mooie moskee.
Niet te groot en met speciaal uit Italië afkomstig tegelwerk wat er in de tijd dat het gebouwd werd,10 maanden over deed om vanuit Italië naar daar te komen. Helaas ontstond er tijdens de bouw ruzie tussen de aanwezige olifanten en zijn er daardoor wat tegeltjes gesneuveld, dus de Sultan moest nog effe een berichtje richting Italië sturen met de vraag of ze nog een paar van die goudkleurig tegeltjes over hadden....maar het is wel mooi geworden. Daarna nog het huis van de Sultan en Sultana(?) van Perak gezien en toen door naar George Town op Penang. Hier moesten we wel eerst een 19 km lange brug over, wat best een heel bouwwerk is. Nu zijn we dus in Batu Feringgi in een hotel wat afgestampt is met Saudi's en hun vrouw(en). Althans, we denken dat het vrouwen zijn want zijn bij de Zware Jongens de ogen bedekt met zwarte maskertjes, bij deze vrouwen is dat niet het geval, daar is de rest bedekt met zwart en zijn alleen de ogen zichtbaar....En het zijn er veel. Maar goed, hoef je niet veel zonnebrand te smeren.
Morgen eens kijken of er nog veel is veranderd sinds de laatste keer dat Sjaak en ik hier waren.
Rest mij nog te vermelden dat je ALTIJD eerst moet controleren of de dop van een fles chilisaus vast zit voordat je gaat schudden, (zeker aan te raden als je een wit shirt draagt) anders gaan mensen echt gek opkijken als met een ontbloot bovenlichaam het restant van je (inmiddels koude) maaltijd nuttigt.
Tot het volgende verslag.